Ik wil mee
Helma Verbakel
Zelf heeft Arjan in 2011 en 2012 met Ad6 meegedaan; respectievelijk 5 en 6 keer op een dag de Alpe op gefietst en
nu wil hij mij zo’n zelfde ervaring laten beleven...
De stichting 2 climb2raise is een bijzondere stichting met als visie dat het behalen van een sportieve prestatie
positief effect heeft op de geestelijke en lichamelijke gezondheid en derhalve de kwaliteit van leven van een
persoon met of na kanker. Het levert een positieve bijdrage aan een sneller fysiek herstel en aan de heropbouw
van het vertrouwen in het lichaam.
Als geen ander weet ik hoe belangrijk onderzoek naar kanker is. Maar ook hoe belangrijk goed, gelukkig en gezond
kunnen leven met kanker is. In 2006 liet mijn gezondheid me vreselijk in de steek. Ik kreeg 2 uitzaaiingen van een
eerdere (verwijderde) melanoom in mijn lichaam! Na verwijdering van 2 tumoren ben ik met een chemokuur
gestart (elke 3 weken 1 kuur). Helaas na 6 kuren kwamen de tumoren gewoon weer terug en de behandeling werd
gestopt. Er was verder geen medicijn meer beschikbaar voor mij en we werden naar huis gestuurd met het meest
verschrikkelijke nieuws. Er was niets meer aan te doen!
De enige mogelijkheid was om mee te doen aan een Fase I onderzoek. Bij een Fase I onderzoek is over het
algemeen een beperkt aantal patiënten betrokken en men doet het in principe puur voor de wetenschap.
Je kan alleen daar aan deelnemen als er geen standaardbehandeling (meer) voorhanden is. Een aantal mensen dat
deelneemt aan fase I onderzoek doet dat om de strijd tegen de eigen ziekte te blijven voortzetten.
De kans dat je zelf baat hebt bij de onderzochte behandeling is echter gering. Maar nu komt het: de resultaten zijn
goed. Echt een wonder. Inmiddels ben ik wereldwijd de enige patiënt die al zo lang deze zware medicijnen
gebruikt! De rest van de patiënten is inmiddels overleden of is gestopt vanwege de bijwerkingen.
Helaas heeft het ook een keerzijde. Door alle bijwerkingen (en geloof me, dat zijn er nogal wat) wordt mijn kwaliteit
van leven ernstig beïnvloed. We zijn nu inmiddels 7 jaar verder en allesgaat redelijk goed. Ongelooflijk hoe dit
remmende middel, wat ik dagelijks gebruik, nog steeds zijn werk doet! Opgeven is dus ook geen optie!
Ondanks de geweldige resultaten blijft de toekomst erg onzeker en is het maar de vraag hoelang mijn lichaam dit
kan blijven volhouden. Wij blijven positief en proberen het met veel steun van familie en vrienden allemaal vol te
houden! Opgeven is dus ECHT geen optie! Daarom wilde ik de berg op. En omdat dit solo voor mij helaas, vanwege
alle bijwerkingen, en beperkte conditie, niet mogelijk was; zat ik achter op de tandem!
Helma Verbakel
Foto’s van Helma
Natuurlijk heb ik het erna gevoeld aan mijn lichaam;
vooral ’s avonds... Gelukkig was Paul; de teamarts daar
om nog even een ‘check-up’ te doen omdat ik me
opeens niet goed voelde; zo kortademig was....
Gewoon even te veel voor mijn lijf allemaal denk ik.
Maar helemaal niet erg. Was voor een super goed
doel.
2climb2raise ‘De visie van de Stichting is dat het stellen
van een doel en het behalen van een sportieve
prestatie positief effect hebben op de geestelijke en
lichamelijke gezondheid en derhalve de kwaliteit van
leven van een persoon met of na kanker. Het levert
een positieve bijdrage aan een sneller fysiek herstel en
aan de heropbouw van het vertrouwen in het lichaam.’
Ik kan dit alleen maar beamen. Nooit gedacht ook dat
ik/mijn lichaam, onder de behandeling waarmee ik
bezig ben, nog tot zoveel in staat is. Ook niet dat ik de
spintrainingen zo leuk zou vinden.
Een heel bijzonder team met hele bijzondere mensen.
We hebben hele mooie momenten gedeeld samen.
Dagen waarbij een lach en een traan enorm dichtbij
elkaar liggen.
Het bestuur heeft enorm goed voor ons allemaal
gezorgd. Echt petje af! Top organisatie!!
We hebben meteen een goed tempo te pakken. Even
weer oefenen met schakelen. (Arjan dan hè? Ik kan
achterop helemaal niks; alleen trappen ;-)) Daar gaan
we; op weg naar bocht 21....20....het gaat echt
super....19..... Ik kijk ondertussen al uit naar bocht 17
waar we gaan stoppen maar dat ga ik wel redden...
bocht 18..... en daar is de muziek in bocht 17.
Joehoeeeee we zitten al in bocht 17. Even lekker
bekertje bouillon. Ben zo blij dat ik nog even wat
mensen heb ge-smst dat we in bocht 17 zijn.Voel me
ook helemaal opgelaten. Ben zo blij en enthousiast dat
ik niks voel van ook maar enige pijn van mijn lijf.
Hoppaaaa Daar gaan we weer! Wat een beleving is dit
zeg!
Natuurlijk weet ik ook hoe het is om langs de kant te
staan om mensen aan te moedigen. Nu voel ik zelf
hoeveel het met je doet als je aangemoedigd wordt...
Ik zwaai en roep dan ook gewoon terug naar iedereen
die naar ons roept. Fantastisch!
Op weer naar de volgende bocht. En maar blijven
trappen... Inmiddels al over de helft!! Jaja.... We
trappen gewoon weer verder. Onderweg af en toe een
praatje met een voorbijganger. En ook krijgen we hulp
van de begeleiders van 2climb2raise. Die doen echt
fantastisch werk; wachten ons weer op bij een bocht
en maken weer een mooie foto. Wat geweldig.
En dan hoor ik weer muziek en horen we net de
laatste regels van het ‘Geef niet op’ Lied van Maarten
Peters en Margriet Eshuis die in iedere bocht LIVE
staan te zingen.... Oh hooooohooooho hooooo....
Lekker nog even mee zingen!
In bocht 1 staan er al een aantal teamgenoten,
waaronder Raoul en Manon op ons te wachten. We
fietsen weer samen verder! Het laatste stuk. En dan
door een haag van mensen op naar de Finish: Hoe te
gek is dit zeg! Wat ben ik blij!!! Yes we did it!!!!
Zijn om 17.00uur gefinisht. Owww wat was het enorm
gaaf. Ging super. Erg genoten. Daar staan al onze
supporters en teamgenoten van 2climb2raise ons op
te wachten! Super.
Je hoeft niet alle bergen in je eentje te bedwingen!
Onze verhalen