Helma Verbakel Zelf heeft Arjan in 2011 en 2012 met Ad6 meegedaan; respectievelijk 5 en 6 keer op een dag de Alpe op gefietst en nu wil hij mij zo’n zelfde ervaring laten beleven... De stichting 2 climb2raise is een bijzondere stichting met als visie dat het behalen van een sportieve prestatie positief effect heeft op de geestelijke en lichamelijke gezondheid en derhalve de kwaliteit van leven van een persoon met of na kanker. Het levert een positieve bijdrage aan een sneller fysiek herstel en aan de heropbouw van het vertrouwen in het lichaam. Als geen ander weet ik hoe belangrijk onderzoek naar kanker is. Maar ook hoe belangrijk goed, gelukkig en gezond kunnen leven met kanker is. In 2006 liet mijn gezondheid me vreselijk in de steek. Ik kreeg 2 uitzaaiingen van een eerdere (verwijderde) melanoom in mijn lichaam! Na verwijdering van 2 tumoren ben ik met een chemokuur gestart (elke 3 weken 1 kuur). Helaas na 6 kuren kwamen de tumoren gewoon weer terug en de behandeling werd gestopt. Er was verder geen medicijn meer beschikbaar voor mij en we werden naar huis gestuurd met het meest verschrikkelijke nieuws. Er was niets meer aan te doen! De enige mogelijkheid was om mee te doen aan een Fase I onderzoek. Bij een Fase I onderzoek is over het algemeen een beperkt aantal patiënten betrokken en men doet het in principe puur voor de wetenschap. Je kan alleen daar aan deelnemen als er geen standaardbehandeling (meer) voorhanden is. Een aantal mensen dat deelneemt aan fase I onderzoek doet dat om de strijd tegen de eigen ziekte te blijven voortzetten. De kans dat je zelf baat hebt bij de onderzochte behandeling is echter gering. Maar nu komt het: de resultaten zijn goed. Echt een wonder. Inmiddels ben ik wereldwijd de enige patiënt die al zo lang deze zware medicijnen gebruikt! De rest van de patiënten is inmiddels overleden of is gestopt vanwege de bijwerkingen. Helaas heeft het ook een keerzijde. Door alle bijwerkingen (en geloof me, dat zijn er nogal wat) wordt mijn kwaliteit van leven ernstig beïnvloed. We zijn nu inmiddels 7 jaar verder en allesgaat redelijk goed. Ongelooflijk hoe dit remmende middel, wat ik dagelijks gebruik, nog steeds zijn werk doet! Opgeven is dus ook geen optie! Ondanks de geweldige resultaten blijft de toekomst erg onzeker en is het maar de vraag hoelang mijn lichaam dit kan blijven volhouden. Wij blijven positief en proberen het met veel steun van familie en vrienden allemaal vol te houden! Opgeven is dus ECHT geen optie! Daarom wilde ik de berg op. En omdat dit solo voor mij helaas, vanwege alle bijwerkingen, en beperkte conditie, niet mogelijk was; zat ik achter op de tandem! Helma Verbakel

Natuurlijk heb ik het erna gevoeld aan mijn lichaam; vooral ’s avonds... Gelukkig was Paul; de teamarts daar om nog even een ‘check-up’ te doen omdat ik me opeens niet goed voelde; zo kortademig was.... Gewoon even te veel voor mijn lijf allemaal denk ik. Maar helemaal niet erg. Was voor een super goed doel. 2climb2raise ‘De visie van de Stichting is dat het stellen van een doel en het behalen van een sportieve prestatie positief effect hebben op de geestelijke en lichamelijke gezondheid en derhalve de kwaliteit van leven van een persoon met of na kanker. Het levert een positieve bijdrage aan een sneller fysiek herstel en aan de heropbouw van het vertrouwen in het lichaam.’ Ik kan dit alleen maar beamen. Nooit gedacht ook dat ik/mijn lichaam, onder de behandeling waarmee ik bezig ben, nog tot zoveel in staat is. Ook niet dat ik de spintrainingen zo leuk zou vinden. Een heel bijzonder team met hele bijzondere mensen. We hebben hele mooie momenten gedeeld samen. Dagen waarbij een lach en een traan enorm dichtbij elkaar liggen. Het bestuur heeft enorm goed voor ons allemaal gezorgd. Echt petje af! Top organisatie!!

We hebben meteen een goed tempo te pakken. Even weer oefenen met schakelen. (Arjan dan hè? Ik kan achterop helemaal niks; alleen trappen ;-)) Daar gaan we; op weg naar bocht 21....20....het gaat echt super....19..... Ik kijk ondertussen al uit naar bocht 17 waar we gaan stoppen maar dat ga ik wel redden... bocht 18..... en daar is de muziek in bocht 17. Joehoeeeee we zitten al in bocht 17. Even lekker bekertje bouillon. Ben zo blij dat ik nog even wat mensen heb ge-smst dat we in bocht 17 zijn.Voel me ook helemaal opgelaten. Ben zo blij en enthousiast dat ik niks voel van ook maar enige pijn van mijn lijf. Hoppaaaa Daar gaan we weer! Wat een beleving is dit zeg! Natuurlijk weet ik ook hoe het is om langs de kant te staan om mensen aan te moedigen. Nu voel ik zelf hoeveel het met je doet als je aangemoedigd wordt... Ik zwaai en roep dan ook gewoon terug naar iedereen die naar ons roept. Fantastisch! Op weer naar de volgende bocht. En maar blijven trappen... Inmiddels al over de helft!! Jaja.... We trappen gewoon weer verder. Onderweg af en toe een praatje met een voorbijganger. En ook krijgen we hulp van de begeleiders van 2climb2raise. Die doen echt fantastisch werk; wachten ons weer op bij een bocht en maken weer een mooie foto. Wat geweldig. En dan hoor ik weer muziek en horen we net de laatste regels van het ‘Geef niet op’ Lied van Maarten Peters en Margriet Eshuis die in iedere bocht LIVE staan te zingen.... Oh hooooohooooho hooooo.... Lekker nog even mee zingen! In bocht 1 staan er al een aantal teamgenoten, waaronder Raoul en Manon op ons te wachten. We fietsen weer samen verder! Het laatste stuk. En dan door een haag van mensen op naar de Finish: Hoe te gek is dit zeg! Wat ben ik blij!!! Yes we did it!!!! Zijn om 17.00uur gefinisht. Owww wat was het enorm gaaf. Ging super. Erg genoten. Daar staan al onze supporters en teamgenoten van 2climb2raise ons op te wachten! Super.